BuzzerBeater Forums

1η περίοδο το κόβω για Φενέρ. Για μετά δεν ξέρω ...

Το παιδι θαυμα του παγκοσμιου μπασκετ εχει και 1 euroleague στην τροπαιοθηκη του πλεον.

Η φενερ ολιγορισε πολυ στο ριμπαουντ κι εχασε εξ επαφης καλαθια στα κρίσιμα λεπτα αλλα μικρη σημασια εχει πια αυτο.

Το μονο που απομενει πια ειναι ν ακουσει και το ονομα του σαν 1st pick του χρονου.

Το είχες δει...Το 'παιξες??? :/

Το μυστικο για να βγαινουν οι προβλεψεις σου ειναι ενα. Μην τις παιζεις στοιχημα 😂😂

το γεγονός και μόνο ότι οι μισοί παίκτες κάθε ομάδας δεν μπορούν να κάνουν πάνω από δυο πράγματα στην επίθεση είναι οπισθοδρομικό για το σπορ.

Καλημέρες,

το αυτό. Η εντύπωση που είχα πάντοτε είναι ότι έχουν μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων εκεί. Την δίνουν την πρωτοβουλία στους παίκτες. Εδώ στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη πειθαρχία και πίστη στο πλάνο του προπονητή κι αυτό ξεκινάει ή έστω ξεκινούσε από τα παιδικά και τα εφηβικά τμήματα. Έχω την αίσθηση ότι οι παίκτες στην Ευρώπη είναι λιγότερο aggressive από όσο θα έπρεπε, aggressive σε ότι έχει να κάνει με το σκοράρισμα. Η Ζαλγκίρις το 1999 το άλλαξε αυτό και την θυμόμαστε όλοι. Ο Κοκόσκοφ το έκανε αυτό πέρσι με την Σλοβενία και άρεσε όπως άρεσε πολύ και η Λετονία.

Ο (κάθε) Λάσο που γουστάρει να κοροϊδεύει ο εμετικός πλέον ελληνικός μπασκετικός τύπος, έχει προοδεύσει πολύ με τα χρόνια κάτι που οι δικοί μας "σκεπτόμενοι" δεν έχουνε κάνει.

Ο Λάσο απέναντι και στον ΠΑΟ και στη Φενέρ έκανε κάτι που πέρασε μάλλον στα ψιλά. Δεν έφαγε άλλει ουπς καρφώματα στα πικ εν ρολ. Γκιστ και Βέσελυ άφαντοι απέναντί του επιθετικά. Έβγαλε άμυνες η Ρεάλ.

ΤΣΣΚΑ

Σίγουρα μιλάμε για ομάδα με ψυχολογικό μειονέκτημα. Σϋμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Ουσιαστικά μιλάμε για μια ομάδα που κερδίζει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα στην χώρα της, που κάνει το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο, που έχει ακριβό μπάτζετ και κατεβαίνει με στόχο την Ευρωλίγκα. Όταν έρχεται η ώρα του final 4 σου αφήνουν μια γεύση ότι έχουν έρθει για να μην χάσουν και όχι για να κερδίσουν. Και τώρα που είναι η πραγματικά μεγάλη τους ευκαιρία να ταπεινωθούν και να κερδίσουν πράγματα από αυτή την εμπειρία, θα αλλάξουν προπονητή και φτου κι από την αρχή. Πάντως χωρίς Ντε Κολό σε καλή κατάσταση και τον Ροντρίγκεθ μπλοκαρισμένο δεν γινόταν.

Στεναχωριέμαι για τον Ιτούδη. Βγήκε ο Πρόεδρος τους και δήλωσε ότι δεν είναι ευχαριστημένος από την φετινή σεζόν.

Ζαγκίρις

Σαν να το πήραν. Πάλεψαν στον ημιτελιλό, κέρδισαν και τους Ρώσους στον μικρό τελικό. Όνειρο η χρονιά τους.Μιλάμε για ομάδα που δεν έμπαινε καν στα πλέι οφφς. Ο Σάρας κατάφερε να παίρνει πολλά από τους παίκτες του και έμοιαζαν ίσως καλύτεροι από ότι είναι. Το κακό γι αυτούς? Προβλέπω αντί να χτίζουν σαν ρόστερ και να δυναμώνουν, να χάνουν τους διακριθέντες τους. Την έγραψαν την ιστορία τους και έδωσαν χαρά στον κόσμο τους. Μπράβο τους.

Φενέρ

Για να μην ξεχνιόμαστε έχασε Μπογκντάνοβιτς και Ούντο. Και ξαναπήγε τελικό, τον 3ο σερί. Κάπου διάβασα πως οι φίλοι της Φενέρ δεν είχαν μυρωδιά από μπάσκετ όταν πήγε ο Ζοτς εκεί. Έβλεπαν παίκτη στον αιφνιδιασμό και φώναζαν οφσάιντ. Σίγουρα υπερβολή, αλλά αυτή η ομάδα μόλις έπαιξε 3ο τελικό σερί. Είναι τεράστια υπόθεση κι ας είναι οι χαμένοι του τελικού.

ΡΕΑΛ

Το πρώτο της Ευρωπαϊκό μακρυά από Την Ισπανία μετά από αιώνες. Το 1995 το σήκωσε στην Σαραγόζα, το 2015 στην Μαδρίτη ενώ του χρόνου θα διεξαχθεί στην Μπασκόνια. Είχε μακράν το πληρέστερο ρόστερ και κυρίως πολλούς σκόρερ στον πάγκο. Γιουλ, Κάρολ, Ρούντι, Ράντολφ έρχονταν από τον πάγκο. Ο ΠΑΟ του 2009 που είχε ένα από τα πληρέστερα ρόστερ ever στο ΣΦ είχε Περπέρογλου και Kecman. Μιλάμε ότι αποδέσμευσαν τον Maciulis γιατί δεν χωρούσε πια στο ρόστερ με τίποτα. Το μεγάλο τους όπλο για μένα όμως ήταν ο Λάσο. Δεν είναι εύκολο να μοιράζεις ρόλους σε τέτοιο ρόστερ κι αυτό είναι το πρώτο του παράσημο. Συν την άμυνα που προείπα. Με όλους αυτούς κατάφερε και εμπιστεύτηκε από πέρσι κιόλας τον Ντόνσιτς. Οι ευεργετικές συνέπειες του να εμπιστεύεσαι έναν προπονητή και να τον στηρίζεις. Ρόστερ, ρόλοι, πλάνο.

Το μεγάλο τους ατού τελικά όμως ήταν η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Είχαν πολλά θέματα με τραυματισμούς μέσα στη χρονιά. Είχαν 6 ήττες σε 7 αγώνες κάποια στιγμή. Κι αυτό έγινε το ψυχολογικό τους πλεονέκτημα. Ταπεινώθηκαν ,ότι δεν γίνεται με την ΤΣΣΚΑ δηλαδή, έπαψαν να θεωρούνται μεγάλο φαβορί κι αυτό ήταν. ΠΙΣΤΗ +ΘΕΛΗΣΗ χωρίς να είσαι φαβορί. Κι αφού άντεξαν με απουσίες, στο τέλος πλήρεις είχαν ΠΙΣΤΗ.

ΤΕΛΙΚΟΣ

Εγώ στο final 4 ήμουν με Ζαλγκίρις λόγω μπάσκετ και μπασκετικής παράδοσης, μετά με ΤΣΣΚΑ λόγω Ιτούδη που είναι Έλληνας και έχει γράψει την ιστορία του στον ΠΑΟ που είμαι υποστηρικτής του, μετά με Φενέρ λόγω Ζοτς κυρίως αλλά λίγο λόγω ΣΛούκα και σε κάθε περίπτωση ήμουν εναντίον της ΡΕΑΛ. Από το ΕΥρωμπάσκετ του 2007 και μετά δεν θέλω να τους βλέπω τους Ισπανούς να νικάνε ούτε στο τάβλι που λέει ο λόγος. Από την φάτσα τους και μόνο ρε παιδί μου, απλά δεν. Ρούντι, Ναβάρο, Γκασόλ, Ροντρίγκεθ. Μόνο αν ερχόταν κάποιος στον ΠΑΟ θα άλλαζε κάτι και πάλι παίζεται. Υποστήριζα τη Φενέρ κανονικότατα και ποιος να μου το λέγε ότι κάποτε θα υποστήριζα Τούρκικη ομάδα.

Κι αφού έντιμα παραδέχομαι την υποκειμενικότητά μου, τώρα μπορώ να μιλήσω για την διαιτησία. χαχαχαχαχα

Δίκαια νίκησαν και άξια. Δίκαια και άξια νίκησαν και τον ΠΑΟ.

ΑΛΛΑ... με σπρώξιμο πήγαν στο final 4 και με σπρώξιμο κράτησαν τη νίκη με τη Φενέρ.

Είναι μια φάση στο 1ο ημίχρονο που ο Βέσελυ μετά από καλάθι της Φενέρ κάθεται μπροστά από την μπάλα και εμποδίζει τον Ταβάρες. Πάει ο τελευταίος και του ρίχνει μια σπρωξιά στα ίσια. Οι διαιτητές παρατηρήσεις στον Ζοτς για τον Βέσελυ.

ΟΚ.

Εγώ είμαι υπέρ στο να κρατάς χωρίς ποινές το κλίμα, αλλά...

Ώμο με ώμο ο Ντόνσιτς με τον Βέσελυ νομίζω κάτω από το καλάθι σε άσχετη φάση που δεν επηρεάζει τίποτα, και δίνουν αντιαθλητικό. Το ματς ήταν στους 5, 66-61 . Με 2 βολές πήγε στους 7 και στα καπάκια 3ποντο από Κάρολ και πάει στους 10.

Το σπρώξιμο του Ταβάρες τίποτα, αλλά το άλλο αντιαθλητικό. ΑΥτό δεν είναι ίσα μέτρα και ίσα σταθμά.

Και πάμε στις βολές του Κοζέρ. Γίνεται το θαύμα και αστοχεί και στις 2 με το σκορ 81 -78. Φόλοου από τον Τομκινς και 83-78 με 18'' να απομένουν. Όμως ήταν επιθετικό φάουλ κατά γενική ομολογία. Αν δινόταν με τον Μέλι στις βολές ίσως το σκορ να ήταν αντί 83-78, 81-80 με 18'' να απομένουν. Άλλο ματς. Δεν λέω ότι θα το έπαιρνε η Φενέρ, ούτε ότι της το έκλεψαν, αλλά εκεί το τέλειωσαν.

Δεν λέω ότι δεν το άξιζαν, αλλά αποδείχτηκε ότι δεν το έχαναν. Και η Ελλάδα με την Γαλλία το 2005 στον ημιτελικό ήταν χειρότερη. Έγινε το θαύμα όμως. Κι αυτά μένουν. Με ποιο δικαίωμα να στο στερεί κάποιος με το έτσι θέλω?

Η Φενέρ το -10 στα 6 λεπτά πριν το τέλος, θα το έφτανε πιθανότατα στο -1 στα 18''. Ίσως να ζούσαμε με αδρεναλίνη φουλ τις τελευταίες στιγμές, αλλά...

ΝΤΟΝΣΙΤΣ

Γλυκός και συμπαθής. Στα 19 του είναι μεγάλος σούπερσταρ. Τα κάνει όλα μέσα στο γήπεδο. Και λογικά έχει να δώσει και να ζήσει πάρα μα πάρα πολλά ακόμα. Αλλά θα γίνω λίγο ειρωνικός και θα πω πως αδικήθηκε. Κανονικά έπρεπε να τον ψηφίσουν και για καλύτερο αμυντικό της χρονιάς. Δεν νομίζω πως άξιζε για όλες αυτές τις ατομικές διακρίσεις φέτος. Μπορώ να καταλάβω οποιοδήποτε βραβείο πήρε, αλλά το ότι τα πήρε όλα μου φαίνεται υπερβολικό. Πιο πιθανό να είμαι άδικος εδώ. Τα στατιστικά τον δίνουν MVP. 5 ριμπάουντς, 4 ασίστς, 16 πόντοι είναι πολύ δυνατή 3άδα σε μέσους όρους. Και είχε καθοριστικότατο ρόλο πάντα. Αλλά κάπου βλέπω μια υπερβολή. Μπορεί και να με πίκρανε πολύ το ότι το πήρε η Ρεάλ αποκλείοντας τον ΠΑΟ.

Αυτά...

Ελπίζω του χρόνου η ομάδα μου να επιστρέψει σε final 4. Tο βλέπω δύσκολο να μην αγωνιστούμε στην Ευρωλίγκα του χρόνου. Σαν βαζελάκος μου έχει λείψει. Έχουμε να πάμε από το 2012. Είχαμε συνηθίσει αλλιώς, κακά τα ψέματα.

Έβαλα να το ξαναδώ το ματς. Χωρίς συναίσθημα θα είμαι ελπίζω πιο αντικειμενικός και να καταλάβω και περισσότερα (λέμε τώρα) χαχαχαχα

Σχετικά με την διαιτησία έχω αρνητική προκατάληψη. Συνολικά δεν μου άφησε εντύπωση κακή, ωστόσο εξακολουθώ να βλέπω πρόθεση από τους γκρι. Συνήθως δεν είμαι αυστηρός. Η πρόθεση είναι που με χαλάει, όχι τα λάθη.

Την απορία με Νάναλι την έχω κι εγώ και απορώ που δεν έχω δει να του γίνεται τέτοια ερώτηση. Δεν έχω την εντύπωση ότι έκανε κακό ματς ο Ζοτς. Επίσης σύμφωνα με ΣΛούκα λόγω φάουλ Βέσελυ βγήκαν νωρίς από το αρχικό τους πλάνο. Τους στοίχισε στο μέρος και στα επιθετικά ριμπ αυτό. Τώρα ο Μέλλι μου θύμισε Βολκόφ στον ημιτελικό του Τελ Αβίβ. Τότε ο Βράνοκοβιτς είχε φορτωθεί με φάουλ και πήρε πολλή ώρα στο 5 ο Βολκόφ με τον Φασούλα να τον μαρκάρει. Τον έπαιζε από μακρυά ο Φασούλας, τρίποντο ο Βολκόφ. Τον ακολουθούσε μακρυά? Μπάσιμο. Προφανώς ο Μέλι είχε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο μέσα στο ματς. Δεν μπορεί να είναι τυχαία η βραδυά που είχε. Season high σε πόντους στον τελικό απλά δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Για τον MVP της χρονιάς, δεν ξέρω και πότε ψηφίζουν για να είμαι ειλικρινής. Ο Ντε Κολό θα μπορούσε, αλλά ήταν τραυματίας στα πλέι οφς. Ο Καλάθης θα μπορούσε, αλλά δεν πήγε final 4 όπως και ο Σβεντ. Οπότε δεν έχεις κι άδικο.

Κάθομαι να ξαναδώ το ματς τώρα

ΥΓ: θενκς που απάντησες. Ήταν από τις φορές που πόσταρα για να γίνει συζήτηση και να ακούσω γνώμες.

Το ξανάδα το ματσάκι. Για να κλείσουμε με την διαιτησία, στις 3 πρώτες περιόδους ήταν straight και δεν επηρέασε τίποτα. Το δεύτερο φάουλ του Βέσελυ που ήρθε μετά από 1,5 λεπτό βρωμάει (επιθετικό φάουλ σε σκριν στην μπάλα αλλά από την μία λήψη που έχω είναι ακούνητος) αλλά δεν άλλαξε εκεί αρνητικά. Στην 4η περίοδο έστειλαν πολύ γρήγορα στις βολές τη Ρεάλ με 2 φάουλ από τα πρώτα 4 να είναι αυστηρά κατ'εμέ. Από το 66-61 και μετά πάντως, ειδικά στο 66-61 (στην ίδια φάση ίσως έχει γίνει φάουλ του Κάρολ στον ΣΛούκα, ίσως φάουλ στον Βέσελυ στην διεκδίκηση του ριμπ και το κουλό κυρίως αντιαθλητικό στον τελευταίο) και επίσης το τελευταίο λεπτό του αγώνα όπου 3 αμφισβητούμενες φάσεις είναι και οι 3 υπέρ της Ρεάλ (παγίδα στον Ντόνσιτς που έχει σταματήσει ντρίπλα και δεν έχει κανέναν κοντά του να πασάρει, η φάση με την επαναφορά από το πλάι του διέσχισε ο Καμπάτσο την baseline ψιλοβρωμάει όλη και το επιθετικό του Τόμπκινς) εμένα μου δίνουν την αίσθηση ότι οι γκρι την είχαν την προτίμησή τους. Η Ρεάλ δεν νομίζω πως έχει πάνω από 1 φάση να διαμαρτυρηθεί στο ματς. Τώρα ο Γιουλ το έκανε το φαουλάκι του κανονικότατα, δεν το λες και τόσο φτηνό και ήταν στο 38ο λεπτό. Εδώ κλείνω με την διαιτησία υπενθυμίζοντας ότι δεν ήμουν συναισθηματικά αδιάφορος.

Τώρα όσο αφορά το ματς στο Ά μέρος ήταν καλύτερη η Φενέρ από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος. Πιο καλές οι επιθέσεις, στοχευμένα τα πικ εν ρολ της, δεν αγκομαχούσε καθόλου. 6-1 οι ασίστς υπέρ της ενώ συνεχώς είχε το προβάδισμα. Η Ρεάλ κρατήθηκε όμως γιατί το ήθελε πολύ, και είχε παίκτες από τον πάγκο που το πίστευαν. Και αυτή είναι η Ρεάλ. 4 λεπτά με δυνατό ξέσπασμα που αλλάζει τις ισορροπίες. Όταν μπήκαν Γιουλ και Ρούντι από τη μία και Τόμσον από την άλλη, η Ρεάλ έτρεξε γρήγορο σερί. Έχουμε 3ποντο Ρούντι, μπάσιμο Ρούντι που πήγε σε ημιβοήθεια ο ΣΛούκας κι ο πρώτος έδωσε ασίστ στον Γιουλ για νέο τρίποντο, δύσκολο Τζορντανέλικο μπάσιμο από Ρούντι και μπάσιμο από Γιουλ (εκείνο που πέταξε πολύ ψηλά την μπάλα). 10 πόντοι και ακόμα 2 που ευθύνεται ο Τομσον σε αμυντική αντιμετώπίση πικ εν ρολ.

40 -38 ημίχρονο

Από την Ρεάλ μου άρεσε η αυτοπεποίηθηση σε κάποια σουτ και η προσπάθεια να είτε να βγάλει αιφνιδιασμό μετά από ριμπ (τα 2 πρώτα καλάθια του Ντόνσιτς) αλλά και το χτύπημα μετά το πρώτο πικ εν ρολ στην επίθεση. Δεν μου άρεσε το ότι μπούκωνε κάποιες φορές.

Από Φενέρ μου άρεσε η αρτιότητά της στην επίθεση. Τα πικ εν ρολ της στοχευμένα σε Γιουλ, Κάρολ κατά κανόνα, είχε 3 επιθέσεις με ποστάρισμα Κάλινιτς σε Ντονσιτς και δεν τα έχασε μετά το καυτό 4λεπτο της Ρεάλ (πήρε τάιμάουτ ο ΖΟτς και απέσυρε και δεν ξανάβαλε Τομσον). Ο Σλούκας του Ά μέρος ήταν χάρμα οφθαλμών. Τον είδα και τον ξαναείδα και καταλαβαίνω απόλυτα γιατί τον χαρακτηρίζει ηγέτη της ομάδας του ο Ζοτς. Θεωρώ συνολικά πως η Φενέρ ήταν πιο υγιής στο Ά ημίχρονο και καλύτερη.

Στην ΄Γ περίοδο όμως η Ρεάλ μπήκε πολύ πιο δυνατά, πήρε κεφάλι, έχτισε διαφορά και ουσιαστικά δεν την ξαναέχασε ποτέ. Την ΄Γ περίοδο λέω να την ξαναδώ το βράδυ. Μιλάμε για τελείως διαφορετικό ματς σε σχέση με ότι βλέπαμε στο Ά μέρος. Η αλήθεια είναι ότι τα 2 πρώτα λεπτά της ΄Γ περιόδου θεωρούνται επίσημα από τα πιο σημαντικά μέσα στο ματς.

63-55

Την παραδέχομαι την Ρεάλ. Δεν ήταν στο +8 από καμία διαιτησία. Εϊχαν έρθει με έναν σκοπό και δεν έχασαν την πίστη τους. Θεωρώ πως ψυχολογικά ήταν πιο έτοιμη και πιο ήρεμη κι αυτό είναι ακόμα ένα credit για τον Λάσο και ίσως το πιο σημαντικό όλων. Πολύ σημαντική βοήθεια από Κοσέρ ενώ έχουν σημαδέψει και τον ΣΛούκα πολύ στην επίθεση.


συνέχεια...