დავასრულეთ გამოსვლა ევროპის ჩემპიონატზე. 2 მოგება 5 წაგება, რაც საკმაოდ ცუდი შედეგია. ადვილი ჯგუფი ნამდვილად არ იყო, რაც თავიდანვე ნათელი იყო, რადგან ჩვენს ქვემოთ კალათიდან ისრაელი გვყავდა ამოსული, რომელიც საკმაოდ ძლიერი გუნდია..2 მოგება იყო ის მინიმუმი, რაც ყველა ვარიანტში უნდა აგვეღო, თუმცა ეგ მინიმუმი ირლანდია-ლუქსემბურგთან იყო დაგეგმილი, მაგრამ ასევე საკმაოდ ცუდი კალენდარის ფონზე, აღნიშნული ორივე თამაში წავაგეთ..
რადგან დავასრულეთ გამოსვლა, განვიხილოთ სათითაოდ მატჩები და ჩემს მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები..ასე ვთქვათ პატარა ანგარიშს ჩაგაბარებთ, თუ ვინმე კითხულობს ან დაინტერესებულია..
პირველი მატჩი ფრანგებთან, რომელიც ალბათ ერთადერთი გუნდი იყო ჯგუფში რომელთანაც ენთუზიაზმის მიუხედავად არანაირი შანსი არ გვქონდა და შესაბამისად ფიქით გავედით და მოსალოდნელი მარცხი განვიცადეთ..
შემდეგი მატჩი ლიტვასთან, რომელიც ჩვენზე ძლიერი შემადგენლობით იყო, თუმცა ფორმებში ვერ გვჯობნიდა. იქიდან გამომდინარე, რომ გულის სიღრმეში მაინც ჯგუფიდან გასვლას ვფიქრობდი და მეორე ადგილისთვის ბრძოლას, ლიტვასთან ნორმალით გავედით (მოტსი ფაქტიურად გაგვწირავდა დანარჩენი მატჩებისთვის), თან ვფიქრობდი ლიტვას შეიძლება დაეფიქა, თუმცა იმათაც ნორმალით ითამაშეს და მიუხედავად იმისა, რომ სწორი დაცვაც დავაყენეთ, იმათი შეტევაც გამოვიცანით და ჩვენმა ფარქვეშ შეტევამ საკმაოდ გაარღვია მათი დაცვა, არ გაგვიმართლა და წავაგეთ..
შემდეგი მატჩი შცეიცარიასთან..არ იყო მეტოქე ხელწამოსაკრავი გუნდი, მოგების გარეშე ვიყავით და ფიქით გარისკვა არ შეიძლებოდა, ნორმალუთ გავედით და მოვიგეთ.
მომდევნო მატჩი ბოსნიასთან..ვინაიდან ამი სშემდეგ 2 (იდეაში ადვილი) მეტოქე გველოდა, გადავწყვიტე მთელი ძალით გვეთამაშა და მესამე ადგილისათვის ბრძოლაში უშუალო კონკურენტთან (იმ მომენტისათვის) სხვაობა შეგვემცირებინა. მეტოქე ნორმალით გამოვიდა. საბოლოოდ ის შეხვედრა ადვილად მოვიგეთ.
ამის შემდეგ კი დაიწყო ავადსახსენებელი..ირლანდიასთან მთელ ციკლში ყველაზე ცუდი ფორმები გვქონდა, მაშინ როცა მეტოქის მთელი ძირითადი კონტიგენტი 9 ფორმაში იყო და + მაგას მეტი ენთუზიაზმი გამოიყენეს და მიუხედავად იმისა, რომ რეიტინგებში ამჯერადაც საკმაო სხვაობა დავაფიქსირეთ, ეს შედეგში არ აისახა..
შემდეგი მატჩი უკვე ლუქსემბურგთან, სადაც ფორმები შედარებით გამოსწორდა, თუმცა აქ უკვე მეტოქემ ჩვენთვის შენახული მოტსი გახარჯა და დამხასურებულად მოგვიგო ყველა ასპექტის გათვალისწინებით..
და ბოლო მატჩი ისრაელთან, რომლის თითქმის 18 კაციანი შემადგენლობა ყველა 9 ფორმაში იყო..ჩვენი ფორმებს რაც შეეხება, წინა ორ მატჩთან შედარებით არაუშავრდა, თუმცა მეტოქესთან მიმართებით აშკარად და სამწუხაროდ უკან ვიყავით..კაკულიას ტრავმამ, კიდევ უფრო ძალიან დაგვხია და არასტანდარტული გადაწყვეტილება თუ იქნებოდა ჩვენი შანსი, რაც გუჩაშვილის ცენტრზე დაყენებას გულისხმობდა, თუმცა ფანდმა არ გაამართლა, მიუხედავად იმისა, რომ დაცვის სტრატეგიაშიც შეცდა და ფოკუსის გამოცნობაშიც..
რომ შევაჯამოთ, თუ მეტი ობიექტურობით და ნაკლები ამბიციებით შევხედავდით ჩვენს შანსებს, უპრიანი იქნებოდა პირველი ორი თამაშის დაფიქვა, (შესაბამისად წაგება) შვეიცარიასთან ნორმალი (მოგება), ბოსნიასთან მაქსიმუმ ნორმალი და ალბათ 50/50 მატჩი იქნებოდა, ირლანდია-ლუქსემბურგთან ფორმების და სიტუაციების გათვალისწინებით ერთგან ფიქი, ერთგან ნორმალი მაქსიმუმ, (ორივე მოგება) და ბოლო მოტსი ისრაელთან სადაც შანსები მაინც მეტოქის სასარგებლოდ იქნებოდა. საბოლოოდ, საუკეთესო ვარიანტში 4 მოგება გამოგვდიოდა. თუმცა პოსტ ფაქტუმ მარტივი და ადვილიია ამ ყველაფერზე საუბარი და აღარაფერი ეშველება, შესაბამისად ასეთი ცუდი შედეგი ჩემი ბრალიცაა დიდწილად. უბრალოდ გასათვალისწინებელია ერთი მომენტიც, რომ ძალიან არ გაგვიმართლა კალენდარში - თავიდანვე საომარი მატჩები მოგვიწია და ძნელი იყო სწორედ გარკვევა, როგორც ძალისხმევის, ისე ჩვენი ამბიციების და სამომავლო შანსების. სუსტმა მეტოქეებმა ინახეს ენთუზიაზმი და ბოლო მატჩებში გამოიყენეს ჩვენს წინააღმდეგ..ირლანდია-ლუქსემბურგიდან რომელიმე რომ გვყოლოდა თავიდანვე მეტოქედ, ენთუხზიაზმსაც მეტად ავწევდით და შედეგიც უკეთესი გვექნებოდა, თუმცა სამწუხაროდ მასე არ მოხდა. საბოლოო ჯამში, ერთი "სანუგეშო" ის იყო, რომ ჯგუფში მე-5, ანუ რომელი კალათიდანაც ამოვედით ის ადგილი დავიკავეთ.
დარჩენილ ამხანაგურებს ნაკრები რეიტინგის ასამაღლებლად გამოიყენებს და სანუგეშო ტურნირისთვის მოემზადება..