BuzzerBeater Forums

2 στα 2 η Εθνικη, με μετριες εμφανισεις. Πολλοι λενε και κατω του μετριου εμφανισεις. Υπαρχουν και αλλοι που λενε οτι φταιει το αγχος. Δεν το δεχομαι, εκτος και αν οσοι αποτελουν την εθνικη, απο τον πρωτο μεχρι τον τελευταιο (και δεν εννοω τους παικτες μονο), θεωρουν οτι ΔΕΝ ειμαστε μεγαλη ομαδα.
Στις μεγαλες ομαδες που εχουν τη στοφα, δεν υπαρχει αγχος. Ετσι το βλεπω εγω, πιθανως καποιος να διαφωνησει μαζι μου.
Να υπαρχει αγχος μη τυχον και στραβωσει καποιο παιχνιδι που ξεκινησε στραβα, ναι. Αλλα να εχουμε ΜΟΝΙΜΑ αγχος χωρις λογους και αιτιες, δεν ταιριαζει σε μια τοσο μεγαλη ομαδα.
Ξερουμε τι ομαδα εχουμε και τι μπασκετ ξερουμε να παιζουμε. Ας το κανουμε επιτελους. Τα παιδια πρεπει να ρολαρουν επιτελους και μια φορα, σε ενα τουρνουα ρε γαμωτο, να δουλεψουμε τη λειτουργια της ομαδας επιθετικα οταν μας παιζουν ζωνη. Ειμαστε εδω και χρονια μια απο τις ομαδες που μπλοκαρουμε επιθετικα οταν μας παιζουν ζωνη.
Τωρα εχουμε ενα πραγματικα αγχωτικο ματς, για παρα πολλους αλλους λογους, αλλα και γιατι μαλλον γνωριζουμε οτι αν χασουμε θα παμε κοντρα με αυτους που δεν θελουμε στο χιαστι, με κινδυνο να μεινουμε εκτος νωρις. Ματς φωτια λοιπον αυριο με την Τουρκια, σε εδρα που θα φλεγεται ετσι κι αλλιως. Νομιζω οτι ειναι μιας πρωτης ταξεως ευκαιρια για τους παικτες να δειξουν ποσο μεγαλη ομαδα ειναι.

Ρεζιλι γιναμε απ την τουρκια σμρ.....με τετοια αμυνα παιδικης χαρας κ η ακτη ελεφαντωστου 80αρα θα μας ριξει....που ναι η σκληρη αμυνα που φημιζομασταν οεο....σε απλα pick n roll τρωγαμε καρφωματα....λιγοι οι διακριθεντες κ αυτοι που παιξαν για την φανελα πχ διαμαντιδης,μπουρουσης.....:(((

Κανενας δεν επαιξε καλα σημερα...Αμυνα χωρις προσαρμογες, επιθεση χωρις συγκεκριμενο προσανατολισμο...Α, και για να μη ξεχνιομαστε...Στη ζωνη χανουμε τον ουρανο και τ΄αστρα! Απορω, εχει ηδη γινει 3 φορες αυτο, στη ρημαδα την προπονηση δεν το δουλευει κανενας? Οταν μας παιζουν ζωνη μας μενει η μπαλα στα χερια, γιατι απο τη μια δεν μπορουμε να την περασουμε στους ψηλους (γιατι δεν το εχουμε δουλεψει, οχι γιατι ειμαστε ανικανοι), απο την αλλη δεν εχουμε που να την πασαρουμε γιατι παιζουμε στατικα. Γιατι δεν ριχνουν το βαρος εκει? Αντι αυτου, οποιος παρει την μπαλα σουταρει τριποντο, αν παει μεσα καλως, αν οχι, αντε γεια.
Παμε ολοταχως (μεχρι στιγμης) προς το σημειο που θα βρεθουν πολλοι που θα αναπολουν τον Γιαννακη...Αν δεν μπορει ο Καζλαουσκας να περασει αυτο που θελει σε αυτη την ομαδα, δεν μας βλεπω καλα, ουτε εμας, ουτε αυτους...ολους τους.

Σμρ γιναμε ρομπα διεθνως......:((((((

Τελος το Μουντομπασκετ, τελος εποχης για αυτη την Εθνικη της τελευταιας 7ετιας. Νομιζω οτι ειναι ωρα να αλλαξουμε μυαλα και να παρουσιασουμε κατι διαφορετικο που θα ειναι ταυτοχρονα κραχτης για να ξαναρθει πισω η μαγεια.
Ειδα το ματς με τους Ισπανους στο πλοιο που κατεβαινα απο Αθηνα στο Ηρακλειο. Ολοι φωναζανε για διαιτησια. Συμφωνοι, εκαναν και συνεχιζουν να κανουν λαθη, σοβαρα λαθη πολλες φορες. Αλλα πρεπει επιτελους να σταματησει αυτη η πιπιλα, γιατι δυστυχως χρησιμοποιειται για να δωθει αλλοθι σε καποιες καταστασεις. Αυτο μονο κακο κανει, κατα τη γνωμη μου παντα, γιατι κατα καποιο τροπο χειραγωγειται ο κοσμος και νομζει οτι εχουμε τη σουπερ ομαδα που της πανε κοντρα καποια "υποπτα" κεντρα...μεχρι και...μυστικες υπηρεσιες. Λυπαμαι που το λεω αλλα ο περισσοτερος κοσμος ειναι πεπεισμενος σχετικα...Ολοι οι αλλοι φταινε εκτος απο εμας.
Η Ισπανια ηταν και ειναι μια ομαδα 1 κλαση πανω απο εμας. Αυτη ειναι η αληθεια. Και αν στο Βελιγραδι το 2005 δεν ειχαν παρει στην πλακα το ματς με την Γερμανια στον ημιτελικο, δεν θα ειχαμε παρει το χρυσο ουτε εκει.
Εχουμε παιξει τοσες φορες με τους Ισπανους. Χθες ακουγα ποσο κ.λοφαρδοι ειναι στο πλοιο. Επιτελους, ας αποφασισουμε τι φταιει. Τη μια οι διαιτητες, την αλλη οτι ειναι κ.λοφαρδοι, την αλλη φταιει ο προπονητης μας, την αλλη οι παικτες...Τοσα παιχνιδια, εχουν δοκιμαστει αρκετα πραγματα απο 2 προπονητες, εναν Ελληνα και ενα Λιθουανο. Εχουν δοκιμαστει τοσες διαφορετικες πενταδες σε τοσα διαφορετικα σχηματα. Μεχρι και το πεισμα δοκιμαστηκε, πιστευω οτι οι παικτες μας χθες εκαναν μια φιλοτιμη προσπαθεια να κερδισουν για να αφιερωσουν τη νικη στο Διαμαντιδη που εφευγε. Δοκιμαστηκε ακομα να παιζουμε με τη βασικη πενταδα στο μεγαλυτερο διαστημα του αγωνα. Το αποτελεσμα συνεχως το ιδιο, ηττα.
Δεν ειναι μονιμως τυχερη η Ισπανια,ουτε φαινε μονιμως οι διαιτητες. Δεν συμμετεχουν μονο αυτοι στα παιχνιδια, συμμετεχουμε κι εμεις. Αφου λοιπον εξαλειψουμε ολους τους εξωγενεις παραγοντες, καταληγουμε οτι φταιμε εμεις. Οχι ακριβως φταιμε, απλα δεν ειμαστε ικανοι με αυτους τους παικτες που εχουμε να κερδισουμε ουτε τις ρεζερβες που εχουν. Επισης πιστευω οτι δεν μπορουμε να αντιπαραθεσουμε ουτε συστηματα και κινησεις που να αιφνιδιαζουν τον αντιπαλο.
Ψυχολογικο προβλημα υπαρχει απο τη μερια μας που τους θεωρουμε ανωτερους, αλλα αυτη ειναι τελικα η αληθεια. Σε γενικες γραμμες εχουμε αρκετα πιο στατικο μπασκετ απο τους Ισπανους.

Νομιζω οτι πρεπει να αρχισουν να δινουν ευκαιριες στους μικρους που ερχονται απο πισω, καθως και σε παιδια που για καποιο αγνωστο λογο ειναι στον παγκο αλλα δεν ακουμπουν τη μπαλα. Αν δεν γινει αυτο και συνεχισουμε με την εμμονη του μεταλλιου σε καθε διοργανωση, δεν βλεπω για πολλα χρονια να καταφερνουμε τιποτα. Το εχουμε ξανακανει αλλωστε, πρεπει να δωθει μια πιστωση χρονου και να καταλαβουμε οτι για ενα διαστημα δεν θα επιστρεφουμε με μεταλλια, ωστε στο πιο βαθυ μελλον να μπορουμε να χτυπησουμε ξανα βαθρο.

Χτες νομιζω αποδειχθηκε οτι η Ισπανια δεν ειναι ανικητη. Απλως εμεις σαν ομαδα ειχαμε και εχουμε προβλημα με την Ισπανια. Η Σερβια πηγε για να παιξει το παιχνιδι της και στο τελος να κανει λογαριασμο και τελικα δικαιωθηκε. Ειχε χθες (η Σερβια) το αγωνιστικο πλανο που ειχαμε εμεις στο μεταξυ μας ματς με τους Σερβους που διακοπηκε απο τα γνωστα επεισοδια. Αυτο το ματς πηγαινε τοτε σαν το χθεσινο, κοντα κοντα. Δεν προσαρμοζω το παιχνιδι μου στον αντιπαλο, παιζω το παιχνιδι μου ανεξαρτητως αντιπαλου. Εμεις αντιθετως, σε καθε παιχνιδι με την Ισπανια προσπαθουμε να προσαρμοσουμε το παιχνιδι μας στην ομαδα της Ισπανιας, τεραστιο λαθος τακτικης και οχι μονο κατα την αποψη μου, τεραστιο γιατι το εχουμε κανει σε ΟΛΑ τα ματς χωρις εξαιρεση και δεν μπορω να καταλαβω αφου δεν μας βγαινει ποτε, γιατι το συνεχιζουμε...
Στα παιχνιδια με την Ισπανια, η εθνικη μοιαζει σαν τις μικρες ομαδουλες του ποδοσφαιρου που εχουμε στη χωρα εναντια στα μεγαθηρια της Ευρωπης. Πως παιζουν αυτοι? 1 επιθετικο μπροστα, μεσα-εξω, και απο εκει και περα 9 παικτες με αμυντικους προσανατολισμους, απο τους οποιους οι μισοι μπλοκαρουν τα ατου του αντιπαλου προσπαθωντας να καταφερουν να μη δεχτουν τερμα.
Στο μπασκετ δεν ειναι ακριβως ετσι βεβαια, δεν παιζουμε για να μη σκοραρουμε, αλλα, κακως κατα τη γνωμη μου, παιζουμε για να εξουδετερωσουμε τα ατου της Ισπανιας. Πιστευα και πιστευω οτι επρεπε να παιζουμε χωρις φοβο το ΔΙΚΟ μας παιχνιδι και να επιμενουμε σε αυτο. Οπως το 2005 που η ομαδα στον τελικο δεν επικεντρωθηκε στην εξουδετερωση του Νοβιτσκι και δικαιωθηκε, ετσι επρεπε και σε τοσα ματς με την Ισπανια να το εχουμε ηδη κανει.
Αντιθετως κανουμε το λαθος να προσπαθουμε να μπλοκαρουμε τους Ισπανους παικτες. Το αποτελεσμα ειναι να μας τιμωρει μονιμως το ταλεντο τους, γιατι νομιζω ειναι μια κλαση πιο πανω απο εμας και σε ταλεντο. Τις νικες της Ισπανιας τις φερνει το ταλεντο τους, τη στιγμη που εμεις αντιπαραθετουμε δυναμη και ηθελημενα βαζουμε στην ακρη την εννοια της ομαδας. Μονο η δυναμη της ομαδας που εχει ενα συγκεκριμενο τροπο παιχνιδιου και στηριζει τα ΠΑΝΤΑ σε αυτο, μπορει να μας βγαλει απο τη δινη των συνεχομενων ηττων απο την Ισπανια, οπως επισης και απο τη δινη της αποτυχιας σε αυτο το Μουντομπασκετ.