BuzzerBeater Forums

Pary półfinałowe, gospodarz po lewej:
Baltic - 300
Falcons - Legion

Jak widać, w parach półfinałowych żadnych sensacji nie ma. Ćwierćfinały kończyły się raczej zdecydowanymi zwycięstwami. Z ważniejszych wydarzeń warto odnotować wygraną 300-ek w derbach III.3, Legion przełamujący HCA Bulgotów (czy powtórzy ten wyczyn jeszcze raz?) i kontuzję jednego z graczy Balticu, Tsomai.

Last edited by Siwy at 5/13/2016 3:45:10 PM

Pytanko mam.
W związku z tymże w PO mnie już nie ma, to czy muszę grać rezerwowymi jak wynika z nazwy tych rozgrywek, czy też mogę mocniejszy skład wystawić ?

Lepiej byłoby to ustalić z Krzychem, ale jeśli ten nie będzie wyrażał wyraźnego sprzeciwu, nie będę tego ścigał. Zresztą, on też już rozpoczął off-season i równie dobrze może postąpić w ten sam sposób.

No dokładnie, ja mam teraz tylko dwa mecze w tygodniu i nie da się nie wystawić podstawowych graczy.

Wybaczcie, że dopiero teraz podaję wyniki półfinałów, ale trochę mi się zapomniało.

Baltic - 300 99-112

Po raz kolejny podwójna korona pozostanie niezdobyta. Baltic przed tym meczem miał na koncie zwycięstwo przewagi w III.10 i świetne występy w LR, więc wydawał się poważnym kandydatem do tego miana. Niestety, pomimo teoretycznie większej siły ognia i całkiem skutecznego patienta Mr. President nie zdołał pokonać 300-ek, które odniosły ważne zwycięstwo dzięki żelażnej 5-ce (48 minut każdy) i run'n'gunowi. Indywidualnie wyróżnili się Saki (Baltic, 46 pkt) i Cybulko (300, 37 pkt), zachwycając kibiców swoją skutecznością, w tym także zza linii 3 punktów. sky_walker zalicza świetny powrót do rozgrywek, po raz pierwszy wchodząc do finału Ligi Rezerw!

Falcons - Legion 94 - 111

Ten wynik nie może nikogo dziwić. Jak wiecie z wcześniejszych postów, oba zespoły grały pierwszymi 5-kami, co siłą rzeczy stawiało Legion w roli faworyta. Samo spotkanie tylko potwierdziło tą tezę, a warszawscy kibice z pewnością zastanawiali się, dlaczego pomimo tak dobrej gry ich ulubieńcy wygrali tak nisko. Faktem jest, że w końcówce meczu najważniejsi gracze legionistów nie musieli już wychodzić na parkiet, gdyż i tak zwycięstwo było już pewne. Niemniej równie dobrą dpowiedzią na to pytanie może być świetna postawa Webersbergera i Polinskisa. Zdobyli oni 61 punktów, a także w pewnym momencie 4 kwarty na chwilę wzbudzili u swoich fanów nadzieję, że gospodarze są w stanie zaliczyć comeback.
Legion W-Wa w takiej formie ma spore szanse odzyskać po 2 sezonach miano Króla Ławki i Naczelnego Podawacza Ręczników. Osobiście wydaje mi się, że to gacuch ma trochę większe szanse w finale.

Mecz o 3. miejsce:
Baltic - Falcons
Finał:
300 - Legion (w tym miejscu chciałbym wspomnieć, że oba zespoły grały już ze sobą w fazie grupowej; lepsze okazały się 300-ki)

Co by tutaj dużo mówić - niech żałują ci, którzy nie oglądali wczorajszego finału Ligi Rezerw!!! Co prawda niektórzy mogą być usprawiedliwieni tym, że obserwowali zacięte zmagania o najniższy stopień podium tego turnieju, podczas których KK Falcons pokonali w ligowych derbach Pomorza Baltic 93-70, ale i oni mają czego żałować - tak zacięty finał raczej szybko się nie powtórzy.

Na arenie 300-ek 3 tysiące kibiców tego klubu oglądało, jak do walki o najważniejsze towarzyskie trofeum w Polsce stają ich ulubieńcy oraz drużyna Legionu W-Wa. Oba zespoły co prawda starły ze sobą mecze już w I rundzie rozgrywek, kiedy to w równie zażartym starciu warszawianie przegrali 109-105, ale od tego czasu przeszły one też daleką drogę do finału. 300-ki po raz pierwszy w historii zdołały awansować do tego etapu turnieju, rozgramiając w ćwierćfinale ligowego rywala, Tekę O2, i dość niespodziewanie zatrzymując faworyta turnieju, Baltic. Legion natomiast przebił się do decydującej rozgrywki, pokonując w fazie pucharowej Bulgoty i Falconsów. Niemniej jednak te mecze nie miały już żadnego znaczenia. Liczył się tylko finał!

Bardzo długo sytuacja na boisku nie zwiastowała tego, co miało nadejść pod jego koniec. Legion z każdą kolejną minutą stopniowo powiększał przewagę nad rywalami, głównie dzięki dobrej postawie Makaruka i Ziqianga. Gospodarze, pomimo nie pierwszego już w tym turnieju strzeleckiego popisu Igora Cybulki, nie mogli nadążyć za szybkim tempem gry warszawian (czyli push the ballem), nawet jeśli sami starali się szybko kończyć akcje rzutami z dystansu (czyli run'n'gunem). Po 36 minutach było 73-58 dla Legionu, a na 4 minuty przed końcem nawet 92-74. Kibice gości, podniesieni świetną grą swoich ulubieńców, już zaczęli skandować "puchar jest nasz".

A potem rozpoczął się spektatularny comeback, godny finału. Nagła niemoc strzelecka warszawian, połączona z szalonymi rzutami Cybulki i Bargielskiego doprowadziła do 15-punktowego runu 300-ek. Przewaga nagle stopniała do 5 punktów, co w połączeniu z kontuzją Ziqianga sprawiło, że Legionowi puściły nerwy. Zespół zmarnował kilka decydujących rzutów wolnych w ostatnich sekundach, a także popełniał głupie błędy. Ostatecznie w ostatniej akcji legioniści zbyt wolno wrócili do obrony, w wyniku czego Krzysztof Fidler z łatwością ich wyprzedził, złapał podanie Bargielskiego, i ku radości swoich kibiców wsadził w ostatniej sekundzie piłkę do kosza. 300-ki wróciły z piekła i nadal miały szansę na tytuł. Wystarczyło pokonać rywali w dogrywce...

Doliczony czas gry okazał się być lustrzanym odbiciem całego meczu. Legion szybko uzyskał spore prowadzenie, jednak gospodarze znowu ruszyli za nimi w pościg. Tym razem jednak celowniki 300-ek zawiodły, przez co nie zdołały one w pełni odrobić 8-punktowej przewagi gości. Ostatecznie mecz zakończył się wynikiem 123-120, oznaczającym, że Legion W-Wa po 2 sezonach przerwy odzyskał tytuł Naczelnych Królów Ławki i Podawaczy Ręczników!

W tym miejscu oczywiście tradycyjnie dziękuję wszystkim uczestnikom turnieju za udział i mam nadzieję, że w następnym sezonie spotkamy się znowu. Oby kolejny turniej był rekordowy i równie zacięty, jak ten zakończony wczoraj!

Jeszcze jeden triumf w Lidze Rezerw i puchar ląduje w mojej gablocie ?
Dzięki za rywalizace i zabawe dla prezesów i prezesa organizatora.